Όταν τα θέματα και οι υποθέσεις της καθημερινότητας της ζωής σας γίνουν τόσα πολλά, που δεν επαρκεί ο χρόνος του 24ωρου για να τα χειριστείτε, να θυμηθείτε το βάζο του γλυκού, τις δυο κούπες και τον καφέ.
Ο καθηγητής στάθηκε μπροστά στους φοιτητές της τάξης του, της φιλοσοφικής σχολής, έχοντας μπροστά του κάποια αντικείμενα. Όταν η τάξη ησύχασε, χωρίς να πει τίποτα, πήρε ένα μεγάλο βάζο του γλυκού και άρχισε να το γεμίζει με μπαλάκια του τένις.
Όταν πλέον δεν χωρούσε άλλο, κοίταξε τους μαθητές του και τους ρώτησε αν το βάζο γέμισε και εκείνοι συμφώνησαν. Τότε ο καθηγητής πήρε χαλίκια και άρχισε να τα ρίχνει στο βάζο κουνώντας το και αυτά πήγαν στα κενά ανάμεσα στις μπάλες του τένις.
Όταν πια δεν χωρούσαν άλλα χαλίκια ρώτησε τους μαθητές αν το βάζο ήταν γεμάτο καιαυτοί κάπως σαστισμένοι είπαν πως είναι. Ο καθηγητής στη συνέχεια πήρε άμμο και αφού την έριξε στο βάζο, γέμισε όλα τα κενά ανάμεσα στα χαλίκια και αφού ρώτησε τους μαθητές πάλι αν το βάζο ήταν γεμάτο αυτοί ανταπάντησαν με ένα ομόφωνο ΝΑΙ. Τότε ο καθηγητής έσκυψε και πήρε κάτω από το γραφείο δυο κούπες καφέ και τις έριξε στο βάζο ενώ οι μαθητές πλέον γελούσαν απορημένοι. «Τώρα», λέει ο καθηγητής,
«Θέλω να θεωρήσετε ότι το βάζο αντιπροσωπεύειτη ζωή σας.
Οι μπάλες του τένις είναι τα πλέον ιερά και μεγάλα πράγματα στη ζωή σας,
όπως η πατρίδα, η οικογένεια, τα παιδιά σας, οι φίλοι σας και οι αγαπημένες σας ασχολίες,
πράγματα που ακόμα και όλα τα άλλα ναχαθούν,αυτά είναι ικανά να γεμίσουν την ζωή σας.
Τα χαλίκια αντιπροσωπεύουν πράγματα σημαντικά όπως τη δουλειά σας, το αυτοκίνητό σας, ένα σπίτι.
Η άμμος είναι άλλα μικρότερα πράγματα. Αν γεμίσετε το βάζο πρώτα με άμμο, δεν θα υπάρχει χώρος για να βάλετε τα χαλίκια και τις μπάλες του τένις. Το ίδιο ισχύει και για τη ζωή σας. Αν ξοδέψετε την ώρα σας και την ενέργειά σας για μικρά πράγματα δεν θα έχετε χρόνο και δύναμη για μεγαλύτερα και σημαντικότερα για σας πράγματα Φροντίστε τα μπαλάκια του τένις πρώτα και μετά τα χαλίκια .
Τα υπόλοιπα είναι άμμος» Ένας μαθητής σήκωσε το χέρι και ρώτησε, τι αντιπροσώπευε ο καφές. Ο καθηγητής χαμογέλασε και είπε: «Ο καφές είναι για να σας δείξει πως όσο γεμάτη και να είναι η ζωή σας, πάντα θα υπάρχει χώρος για ένα καφέ με κάποιο φίλο»
1 σχόλιο:
Νομιζα οτι ειχα ζησει πολλα . εΙΧΑ ΜΙΑ ΚΑΛΗΑ συντροφο , ενα ωραιο σπιτι ενα παλιο αλλα αγαπημενο αυτοκινητο . Ειχα ταξιδεψει πολυ σε Ελλαδα και ευρωπη . Ειχα αντικρυσει το θανατο στα ματια δυο φορες και εζησα για να μου χτυπησει φιλικα τον ωμο και να μου πει " στο επανειδην " .
Αλλα ολα αυτα εγιναν ενα τιποτα οταν κρατησα για πρωτη φορα το γιο μου στα χερια μου . Και μετα παλι εγιναν τιποτα οταν με φωναξε πρωτη φορα μπαμπα .
Παντα θεωρουμε σημαντικο κατι που ειναι λιγοτερο σημαντικο απο οτι πρεπει να ειναι . Καποιοι απο μας προλαβαινουμε να δουμε το λαθος μας εγκαιρα , ενω καποιοι αλλοι λιγοτερο τυχεροι το καταλαβαινουμε οταν πλεον τα σημαντικα εχουν χαθει ...
Πολλες φορες βλεπουμε τη ζωη σαν ενα προορισμο ενω στην πραγματικοτητα ειναι ενα ταξιδι . Οταν παψουμε να κοιταμε γυρω μας με τα ματια ενος παιδιου τοτε εχουμε φτασει κοντα στο τελος. Ισως και να ειμαστε ηδη νεκροι και απλα να μην εχει ενημερωθει ακομα το ληξιαρχειο .
Δημοσίευση σχολίου