Τα ακροδάχτυλα της φαντασίας

Ο νους μου δυο φτερά φορά,
και ταξίδι ξεκινά...
Στο χρονοντούλαπο μπαίνει
και με ταξιδεύει σε σένα..
Σε εσένα που σαν οπτασία
σε βλέπω μπροστά μου να μου γελάς..
Σε εσένα που με αγκαλιάζεις τρυφερά
Τα ακροδάχτυλα των χεριών σου
σκιαγραφούν τις γραμμές του
προσώπου μου...
Κούτελο, μάτια, μύτη, στόμα.
Εκεί σταματάς...τα χείλη χαιδεύεις,
με σφίγγεις ακόμα πιο πολύ
και με φιλάς...
Κόκκινο φιλί , το πάθος ρέει
κατακόκκινο από μέσα...
Στάζει Έρωτα κι Αγάπη...
εκεί σε μια κάμερα, που απέξω
ο κήπος της είναι γεμάτος γιασεμιά..
Το Γιασεμί με μεθάει ...
με φέρνει ξανά στη πόρτα σου..
Δειλά δειλά μπαίνω μέσα κι εσύ
απλά με αγκαλιάζεις παίζοντας με
τα ακροδάχτυλα σου..
Με χαιδεύεις, τα κορμιά μας
προσδοκούν να ενωθούν,γεμάτα από ηδονή,
τα φιλιά φλόγες στάζουν...
πύρινες από τον πυρετό των κορμιών..
Ξαπλώνουμε στο κρεβάτι , με τοποθετείς
σα μια πορσελάνινη κούκλα
προσεχτικά πάνω στο μαξιλάρι σου που μυρίζει το άρωμα
του κορμιού σου...
Τα χείλη μας δεν έχουν σταματήσει να φιλιώνται..
Τα ρούχα μας πετάμε στο πάτωμα και μπαίνουμε
κάτω από τα σκεπάσματα...η θερμοκρασία έχει ανέβει..
Το κορμί αναζητά να λυκνιστεί στους δικούς σου τους ρυθμούς
με τρελαίνει το άγγιγμα σου, εκεί στην δεξιά πλευρά ...
ανατριχιάζει το κορμί... που με τα ακροδάχτυλά σου
με διαπερνάς, σιγά σιγά, σαν να είναι η πρώτη σου επαφή..
Σιγά σιγά ... με φιλάς στο στήθος που ανατριχιάζει
καθώς περνάνε μικρό ρεύματα , από κόκκινα παθιασμένα φιλιά.
Παραδίνουμαι στα χέρια σου, να με κάνεις απόψε ότι θες.
Προχωράς τα φιλιά σου, τα καυτά σου φιλιά , σα ηλεκτρικό ρεύμα
από όλες τις ερωτικές μου ζώνες... παραδίνομαι ανευ όρων ...
Με τρελαίνει το απαλό άγγιγμα σου, στη καυτή περιοχή μου,
από τη μια τα φιλιά σου, από την άλλη τα ακροδάχτυλα σου,
έχω αφεθεί στην δημιουργία του δικού σου τραγουδιού πάνω μου.
Με παίζεις.. ένα - ένα πλήκτρο... βγάζοντας νότες ηδονής..
Και μετά ξεκινάς να συνθέτεις πάνω μου το κομμάτι του Έρωτα..
Του Έρωτα μας .. ηδονικά , και ευλαβικά κάνω να αντιδράσω..
μάταια ... τα μάτια σου πάνω μου καρφωμένα, να πετάνε φλόγες..
να στάζεις ιδρώτα .. που αναμειγνύεται με τον δικό μου...
Στάλες - στάλες συνθέτουν, την ηδονή των κορμιών μας
που τώρα καθώς με έχεις ανάψει.. έχεις μπει μέσα μου..
και σιγοτραγουδάς τη σύνθεσή σου... στίχο στίχο, νότα νότα..
πότε αργά και πότε γρήγορα .. λες και τη μια είμαστε μια μπαλάντα
και την άλλη ένα γρήγορο ροκ κομμάτι.. μέχρι να φτάσουμε
στην κορύφωση της ηδονής...
κι εγώ συνεχίζω να σκέφτομαι εσένα ...
εκεί στα "λυσσασμένα λιμάνια" που τριγυρνάς
μακριά από μένα...