Τρίτη 2 Μαρτίου 2010

Το τρένο



Ξύπνησε!
Το μυαλό ακόμα στις ράγες του τρένου κολλημένο.
Το τρένο ήξερε καιρό τον προορισμό του.
Δύσβατο το μέρος αλλά όπως πάντα πήγαινε..
Τι κι αν οι ράγες είχαν βαρύνει από το φορτίο.
Όφειλαν να διευκολύνουν τη διαδρομή.
Η νύχτα είχε πέσει για τα καλά.
Μα, το φως από τον ασημένιο δίσκο,
Έδειχνε ακόμα ότι ήταν ημέρα.
Κοιτούσε μέσα του, και έβλεπε ένα σωρό
Γνώριμες φιγούρες.
Η μουσική στο δισκάκι μελαγχολική.
Και οι φιγούρες τώρα είχαν ενώσει
Τα χέρια τους. Είχαν γίνει ένα σώμα, μια ψυχή.
Χόρευαν σε ερωτικούς ρυθμούς.
Το σώμα λικνιζόταν η ψυχή χαιρόταν.
Ένωση, χημεία, ο σκοπός ίδιος.
Οι σάρκες σκιζόντουσαν αλλά το πάθος
Ήταν μουσική, συγχορδία … πότε
Σε ρυθμούς τάγκο και πότε λες κι έπαιζε
Ο πιανίστας πάνω του ρυθμικά τα πλήκτρα!
Και κάθε του σημείο είχε κι άλλη μουσική νότα..
Ηδονή, ιδρώτας, γεύση από αλμύρα που
Λες και είχαν βουτήξει στη πιο βαθιά θάλασσα..
Την είχαν ταράξει με τα χτυπήματά τους,
Και τώρα απλά είχαν βγει στη στεριά
Δυο κορμιά , το ένα αγκαλιά με το άλλο
Να κοιτάνε το ασημένιο δίσκο στον ουρανό,
Και να φιλιούνται. Ναυαγοί  του Έρωτα.
Για λίγο η προσοχή αποσπάστηκε από
Τη διαδρομή.. δεν άρεσε άλλωστε αυτό το ταξίδι.
Ο σταθμάρχης σε κάθε σταθμό, έλεγε
«Δεν είσαι έτοιμος ακόμα…στον επόμενο σταθμό.»
Είχε κουραστεί. Καιρό τώρα έκανε υπομονή.
Ήθελε με μανία να πηδήξει από το βαγόνι
Να βρεθεί εκτός του τρένου.
Κάτι όμως καθήλωνε και σφήνωνε την ιδέα αυτή.
Έπαιρνε τα βιβλία που είχε στο σακίδιο και τα διάβαζε.
Άρεσε πολύ το διάβασμα, η φαντασία διευρυνόταν στους
Ουρανούς της μάθησης.
Ξάφνου μια απότομη στροφή, λίγο οι ράγες που δεν
Άντεχαν το φορτίο, λίγο ο οδηγός που δεν είδε τον κίνδυνο
Και το τρένο εκτροχιάστηκε..Ο μοναδικός επιβάτης του,
Σφηνώθηκε στα παλιοσίδερα του και άρχισε να καλεί
Σε βοήθεια. «Δεν είμαι καλά!» έλεγε το υποσυνείδητο.
Εκείνος με μανία να τον κάνει να μην χάσει εντελώς τον
Έλεγχο! Είσαι καλά.. απλά πρέπει να βρεις τρόπο
Να βγεις από τα συντρίμμια. Μπορείς να σκάψεις.
Μπορείς ! Έχεις τις δυνάμεις! Είσαι καλά!.
Δεν μπορώ το φορτίο μου είναι μεγάλο .. και χάνω τις δυνάμεις μου.
Παύση. Μια δυνατή παύση ημερών μπορεί και χρόνων.
Είχε μόλις ξυπνήσει, δεν ήξερε τι ήταν ζωή , τι ήταν ονειρο.
Σημασία έχει ότι το τρένο τελικά δε μπορεί να το αποφύγει..
Επιβίβαση, στην επόμενη ώρα για τον επόμενο προορισμό.


  

1 σχόλιο:

demon είπε...

Θάνατος ε; Σύγκρουση είναι αυτή που λες. Σύγκρουση με τον ίδιο σου τον καθρέφτη. Τα γράμματα που κυματίζουν πάνω στις ράγες είναι απλή καθυστέρηση. Η γιρλάντα στην ιστορία. Η διαδρομή, τα χρόνια. Σύγκρουση μετά από ζωή έντονη, πλήρωση. Ξέρεις όμως, οι ράγες οδηγούν κάπου. Αλλού ίσως. Αλλά κάπου! Την καληνύχτα μου!