Περπάτησα για ακόμα ένα βράδυ στο δρόμο που γεννιούνται οι σκιές.
Μια σκιά ανάλαφρα με πλησίασε και κάθισε δίπλα μου, στο χώμα.
Δεν χρειάστηκε να πούμε κάτι άλλωστε με τη σιωπή πολλές φορές , κάνουμε τον μεγαλύτερο διάλογο. Δεν χρειάστηκε να συστηθούμε άλλωστε γνωριζόμασταν καιρό.
Απλά έγειρε δίπλα μου και με αγκάλιασε με το δάκρυ της να πέφτει στο χώμα.
Ξάφνου έγινε κάτι ανατρεπτικό. Το δάκρυ πότισε ένα μικρό σπόρο, και άρχισε να βγαίνει ο πρώτος βλαστός. Το μάτι ενός μικρού λουλουδιού.
Και τότε η ματιά μου έλαμψε, και η σκιά με κράτησε ακόμα πιο σφιχτά μέσα στην αγκαλιά της. Γύρισα να της μιλήσω και πριν προλάβω να πω εκείνο που σκεφτόμουνα μου είπε:
- «Ό,τι έγινε τότε , έγινε για καλό. Σε πλησίασα, σου έδωσα αγάπη γιατί από την πρώτη σου ματιά μου έδωσες τη δική σου φλόγα της αγάπης σου.»
- Μα δεν προχωρήσαμε παρακάτω…
- «Ναι το ξέρω, γλυκά μου μάτια, αλλά δεν προχωρήσαμε για να μην σε πληγώσω ξανά, και αρκετές πληγές κουβαλάς μέσα σου. Γι αυτό κι εγώ σε ετούτο το μέρος έριξα το δάκρυ μου.»
- Τι εννοείς?
- «Εδώ που είσαι τώρα, μιας κι εγώ βρίσκομαι μακριά, και επειδή όπως βλέπεις πια έχω γίνει μια σκιά, θέλω εδώ να ποτίσω, τούτο το εύφορο χώμα γης που εσύ περπατάς, με αγάπη. Με ένα κομμάτι από την δική μου αγάπη. Θα δεις που ο καρπός ετούτου του φυτού θα σου δώσει μια όμορφη τριανταφυλλιά. Κι εκείνος που θα καταφέρει να την κλαδέψει και να την περιποιηθεί χωρίς να τη πληγώσει, θα έχει κόψει και το πιο όμορφο τριαντάφυλλό της. Μπορεί να είσαι κι εσύ, μπορεί να είναι κάποιος άλλος. Τότε θα πάρεις όλα εκείνα που εγώ δεν μπόρεσα να σου δώσω, και θα είναι σαν να σου τα έδωσα εγώ, μα με τη μορφή κάποιου άλλου.»
- Ξέρεις , θέλω να σου πω κάτι.
- «Μην πεις τίποτα, τα ξέρω όλα όσα είχες στο μυαλό σου. Τώρα που έγινα σκιά μπορώ και σε διαβάζω, και σε αισθάνομαι ακόμα πιο πολύ. Άλλωστε πριν με τη σιωπή σου, μου τα είπες. Με τη ματιά σου, με την αγκαλιά σου, με το χάδι σου, με την καρδιά σου.»
- Θα σε έχω πάντα μέσα μου θα σε κρατήσω φυλαχτό στα όνειρα μου.
- «Το ξέρω μάτια μου, το ήξερα από την πρώτη μέρα που βρεθήκαμε ότι δίνεις πιο πολλά από όσα μπορείς να αντέξεις. Μα μια χάρη σου ζητώ.. Αν ποτέ κάποιος σε πληγώσει πιο πολύ δεν θέλω τα ματάκια σου να τα αφήσεις να κυλήσουν δάκρυα. Σημαίνει ότι δεν ήταν τόσο ικανός να σηκώσει στους ώμους του, τη δική σου αγάπη, και την δική μου που το έδωσα να σου δώσει. Σημαίνει πως την δική μου αγάπη, την πέταξε και χρησιμοποίησε μόνο τα θέλω του για να σε πλησιάσει.»
- ….
- «Μην με φιλήσεις δεν μπορείς τώρα πια το δικό μου φιλί να νιώσεις. Γιατί είναι φιλί σκιάς και δεν θα το γευτείς με όλες τις αισθήσεις σου. Θα φύγω τώρα, ήρθε η ώρα να σου πω μια καληνύχτα κι εσύ πιο ήρεμη να κοιμηθείς το βράδυ.»
- Μια καληνύχτα θα σου πω με την ελπίδα να σε ονειρευτώ ξανά σαν να μαστε όπως πρώτα αγκαλιά και όχι χωριστά.
19-10-2008
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου