Κυριακή 7 Αυγούστου 2011

Hey You - Pink Floyd

3 σχόλια:

Jose Ramon Santana Vazquez είπε...

...traigo
sangre
de
la
tarde
herida
en
la
mano
y
una
vela
de
mi
corazón
para
invitarte
y
darte
este
alma
que
viene
para
compartir
contigo
tu
bello
blog
con
un
ramillete
de
oro
y
claveles
dentro...


desde mis
HORAS ROTAS
Y AULA DE PAZ


COMPARTIENDO ILUSION


CON saludos de la luna al
reflejarse en el mar de la
poesía...




ESPERO SEAN DE VUESTRO AGRADO EL POST POETIZADO DE TOQUE DE CANELA ,STAR WARS, CARROS DE FUEGO, MEMORIAS DE AFRICA , CHAPLIN MONOCULO NOMBRE DE LA ROSA, ALBATROS GLADIATOR, ACEBO CUMBRES BORRASCOSAS, ENEMIGO A LAS PUERTAS, CACHORRO, FANTASMA DE LA OPERA, BLADE RUUNER ,CHOCOLATE Y CREPUSCULO 1 Y2.

José
Ramón...

~reflection~ είπε...

Το Υπεροχο Αυτο τραγουδι το είχα συνοδευσει κάποτε με αυτο:


Πόσα παιδιά ορφανέψαμε για να τα υιοθετήσει ο Χρόνος?..
Μετράω στα δάχτυλα των στίχων τις χρονικές απώλειες..
Θηλυκές προεκτάσεις Εικόνων σε καθρέφτισμα μιας λίμνης καταμεσής μιας Άνοιξης....
Νύμφες...

μέσα στο Ν μιας Νεφέλης το Ιδίωμα του Ποιητή βρήκε κρυψώνα ....
χώθηκε κάτω από το φουστάνι της Πρωινής Αύρας..

Πρώτη έρχεται και ξυπνά τα Όνειρα..
τα ντύνει με αλληγορία και τα στέλνει στο σχολείο του διπλανού χωριού..
το δικό μας είναι των Προφορικών Παραδόσεων..
ακόμη δε μάθαμε να γράφουμε..
μόνο σκαλίζουμε στο Βράχο εικόνες..
σκηνές έρωτα..
οινοποσίες..
δείπνα Σεληνιακού Βεληνεκούς..
και ορμώμενοι από την ώθηση του απαλού ανέμου μιας Ποίησης
που ξέρει να εκθειάζει και να εκθρονίζει ισάξια,
στηθήκαμε ευθυτενείς στην κόψη του βράχου
και περιμένουμε την τελευταία λέξη...

λίγο πριν πέσουμε...

μην την προφέρεις ολόκληρη..

συλλάβισέ την...
να παραπλανήσουμε τις πτώσεις...

να απολαύσουμε λίγο ακομη το πανόραμα της Σιωπής...


Φιλάκι...πέταλο κι αγκάθι...

thoughttraveller είπε...

together we stand, divided we fall...
ο απόλυτος στίχος