Το μέτρημα

Το μέτρημα ως ανάγκη να προχωράμε μπροστά..
Στη μνήμη που τώρα τελευταία αναζητά
όσους βρίσκονται μακρυά...
και παρ όλα αυτά προχωρά και χωρίς εκείνους.

Σεπτέμβριος Ερωτικός: Από Έρωτα... - Ελεωνόρα Ζουγανέλη

Σεπτέμβριος και φθινοπώριασε!!!

Πρωτοβρόχι κι εδώ στο Νότο...
Είναι σαν μυστική τελετουργία όλο αυτό που γίνεται...
Η γη αναβλύζει μυρωδιές
Το χώμα σκληρό δέχεται τις πρώτες σταγόνες
Έτσι άνυδρο όπως ήταν λόγω της ζέστης
Ανοίγει διάπλατα τις αγκάλες του για το βρόχινο νερό...
Λαχταρά να ξεδιψάσει...
Σύννεφα του γιαλού και του ουρανού...σμίγουν
γίνονται ένα... ένα τεράστιο σκοτεινό σύννεφο
που μέσα από την ένωση τους, οι σπινθήρες
ρίχνουν τις στάλες μια μια στη Γη...

Γη.... μάνα που δέχεται τα Δάκρυα του γιου της, του Ουρανού...
Ποτίζεται , υγραίνεται, και αγκαλιάζει την ιεροτελεστία της βροχής...
Ουρανός γκρίζος, σκοτεινός, μα συνάμα τόσο γοητευτικός...

Η θάλασσα αμέσως μετουσιώνεται στο γκρίζο του Ουρανού..
ένα περίεργο πράγμα όταν βρέχει ο Ουρανός, όταν οι στάλες ενώνονται
με το θαλασσινό νερό, η θάλασσα είναι ήρεμη...
Δέχεται στωικά σχεδόν ερωτικά ... τις στάλες της βροχής πάνω της

Ηρεμία...
Γαλήνη....

Για να ξεκινήσει το ερωτικό κάλεσμα .. πρέπει να φυσήξει ο αέρας, να ακουστεί μια βουή ... και να πέσει και η πρώτη αστραπή... τότε όλα γεύονται την ένωση ουράνιας βροχής και Γης...

Πόσο μ' αρέσει το πρωτοβρόχι...
Πόσο μ' αρέσει λες και ανοίγω την ψυχή και δέχομαι εγώ
τις στάλες...
μια μια μέσα μου...

Μαγεία ερωτική....σαν να προσπαθούν να ενωθούν με στάλες
όλη η φύση μαζί....χώμα , μυρωδιά, δίψα λαχτάρα ευωδιά...

τα φύλλα των δέντρων ανανεώνονται..
η Γη ξαναγεννιέται ...
τα πρώτα χορταράκια της περιμένουν να τεντώσουν τα φύλλα να γευτούν
το νερό...τη στάλα...

Οι δρόμοι λες και πριν δεν υπήρχαν αρχίζουν να σκιαγραφούνται πιο έντονοι...
να δείξουν το μονοπάτι... σε όσους έχασαν τη διαδρομή τους...

Τα δέντρα αν τα πλησιάσεις μυρίζουν έντονα...από τα φύλλα μέχρι τον κορμό τους...

Ας απολαύσουμε τις πρώτες σταγόνες της βροχής εντός μα κι εκτός μας!!!

Σεπτέμβριος και φθινοπώριασε!!!
Μαγεία!!!

ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΑΝΤΙΟ-ΑΦΗΓHΣΗ

Να μ' αγαπάς - Παύλος Σιδηρόπουλος: http://youtu.be/nanUHZtxJY4

Για οτι υπαρχει μεσα μας

Χρυσούλα Στεφανάκη ΘΑ ΞΑΝΑΡΘΕΙΣ πιάνο Δαυίδ Ναχμ…: http://youtu.be/WAnufm_m8Qc

Αυγουστος....

Nikos Papazoglou- Augoustos: http://youtu.be/y7SRB-jNmnI

το κλείσιμο του "καπηλειού"

Και ήρθε ο καιρός ...
Ο πόνος να σταματήσει να χτυπά...
Οι αποφάσεις έχουν παρθεί εδώ και μήνες.
Για πολύ μεγάλο διάστημα ο πόνος κατοίκησε εντός των πυλών μου
Πόνος, δάκρυ, θλίψη για κάτι που νόμιζα ότι είχα φταίξει εξ ολοκλήρου.
Μερίδιο ευθύνης έχουν πάντα και οι δύο πλευρές.
Δεν ξέρω αν στην απέναντι πλευρά στοίχισε τόσο πολύ, όλο αυτό, αλλά σε μένα ναι.
Και ποτέ από τότε δεν υπήρξα ίδια κι ας έχουν περάσει 3 χρόνια.

Ξέρεις τι είναι να πονάς τόσο καιρό μόνος σου...χωρίς να έχεις να μοιραστείς τον πόνο ετούτο με κανέναν?

Ξέρεις τι είναι να παθαίνεις κρίσεις πανικού για κάτι που σου πέρασαν οι άλλοι με τι στάση τους ότι ξέρεις φταις?

Φταίω ναι και ξέρω μέχρι πιο σημείο.
Απλά είχα κάνει το λάθος να το πάρω όλο αυτό πάνω μου.

Τελείωσε όμως .... όσο κι αν πίστευα ότι κάποια στιγμή, θα γινόταν κάτι και θα άλλαζε το σκηνικό.

Στωικά περίμενα την αλλαγή... μέχρι που σταμάτησα να περιμένω εδώ και ένα χρόνο.... και αφήνοντας πίσω όλα εκείνα, που με πλήγωσαν και με καθάριο βλέμμα εντός μου αυτές τις μέρες αποφάσισα να κόψω όλους τους γόρδιους δεσμούς με το παρελθόν μιας κι εκείνο τους είχε κόψει από τότε μαζί μου.

Τελικά η αλλαγή ήρθε από μένα... απλά σταματάς να ελπίζεις για κάτι που ξέρεις και δεν θέλεις απλά να το παραδεχθείς ότι έχει τελειώσει.

Πως ένιωσα όταν το έκανα?
Στην αρχή μούδιασμα...
μετά ξανά κοίταξα μια μια τις κινήσεις που είχα κάνει.
Έκλαψα, έτσι για το αποχαιρετιστήριο.

"Το καπηλειό" που κάποτε μάζευε τόσο οικείο κόσμο, απλά σταματά να προσφέρει και να ελπίζει ότι θα μαζέψει πάλι τον κόσμο εκείνο. Τους γνωστούς - τελικά άγνωστους- θαμώνες του.

μάλλον να σου πω την αλήθεια, από την αρχή ήξερε με τι θαμώνες είχε να κάνει αλλά όταν κάτι το νοιάζεσαι και το αγαπάς εθελοτυφλείς σε όλα εκείνα που ακούς, βλέπεις, αισθάνεσαι ότι κάποια στιγμή θα συμβούν.


Τελειώνοντας θα ήθελα απλά λόγω του ότι το καπηλειό μου τραβά τα ρολά και βάζει λουκέτο σε αυτούς τους θαμώνες που εκείνοι πρώτοι το απέρριψαν, να τους πω ένα μεγάλο ευχαριστώ για τα τόσα χρόνια "πίστης",  "αφοσίωσης" για εκείνους απλά ήταν ένα σκαλοπάτι να φτάσουν κάπου (ξέρουν που έφτασαν και τι θυσίασαν για να φτάσουν και τι μέσα χρησιμοποίησαν ) ... κι εγώ  κάπου έφτασα η αλήθεια είναι , έφτασα στο να πιστέψω ότι τίποτα και κανένας δεν θα αναλώσει τόσο χρόνο μαζί σου χωρίς να φύγουν και να  μην σε αλλοιώσουν.

οι ανθρώπινες σχέσεις έτσι είναι έχουν κάποιο κόστος....

Ένα ευχαριστώ απλό και λιτό...

Υ.γ. το παρελθόν μπαίνει κ μένει στο χρονοντούλαπο... βιρα τις αγκυρες για νεους προορισμους.

Ηφαιστειογενές πέτρωμα είναι η καρδιά μας....

Λάβα που καίει τα συναισθήματά μας
Κι εμείς όταν οι συνθήκες το απαιτούν
δημιουργούμε μικρές εκρήξεις...
Έκρηξη αγάπης , γέλιου , χαράς, δάκρυ....
Πόνου, Θλίψης , Έρωτα....
Η κάθε στιγμή πυροδοτεί το πέτρωμα της καρδιάς μας
και καίμε το μέσα κόσμο μας....

Αγάπη , Έρωτας ....
Λαβωματιά και μετά ....
Ένωση κορμιών ....
Δύο σώματα δύο καρδιές και
χιλιάδες σεισμικές δονήσεις
από την λάβα του Έρωτα
να καίει και να αναβλύζει μυρωδιές...
Γιασεμιά, γαρδένιες, τριαντάφυλλα...
Έντονες μυρωδιές σε μια εποχή που όλα
ήταν σε χειμερία νάρκη...χειμώνας...
τότε ξυπνούν οι πιο μεγάλοι πόθοι...
Πόθος το κορμί που αναζητά το άλλο του μισό...
Πόθος η ένωση των ματιών
Πόθος η ένωση των χειλιών
Πόθος η ένωση των χεριών
Πόθος η ένωση των κορμιών
Πόθος και Έρωτας
Λάβα ο Έρωτας που χύνεται μέσα μας

Θέλω να ξέρω...........♪♫•*¨*•.¸¸❤

Αλκυόνη Παπαδάκη - Έτσι είμαι όμως εγώ....

Έτσι είμαι εγώ όμως ...
Και σ' όποιον δεν αρέσω, να πάψει να μ' ελεεί.....
Και τώρα που το καλοσκέφτομαι, όλ' αυτά τα ωραία συναισθήματα, όπως ευγνωμοσύνη, ευγένεια, ανωτερότης, χρειάζονται άλλη υποδομή για ν' αναπτυχθούν και ν' αποδώσουν..
Εμείς, όλοι που είναι σαν εμάς, δηλαδή, κτίσαμε τους εαυτούς μας με τα υλικά που περίσσευαν από τους άλλους..
Δε βρεθήκαμε ποτέ σ' ένα εντελώς δικό μας, ξεκάθαρο τοπίο, για να μπορέσουμε να βάλουμε σε τάξη τα ''υπάρχοντά'' μας..
Δε διακρίναμε ποτέ καλά ποιοι ήταν οι άγιοι, και ποιοι οι κλέφτες, στις ζωές μας..
Ποιον να ευχαριστήσουμε τελικά..
Τους κλέφτες που μας δώσαν άσυλο..;
Τους αγίους που μας κυνήγησαν..;
Τους καιροσκόπους που μας συντρόφεψαν..;
Ζόρικα κόλπα αυτά..
Άσε....... δεν είναι προς κατανάλωση...
Αλκυόνη Παπαδάκη

Scorpions - When you came into my life (with lyrics)

Eagles - Hotel California (Lyrics)

Σε όλα τα όμορφα που ζήσαμε στο ξενοδοχείο του Έρωτα και

της Αγάπης!!!!

Ένα ξενοδοχείο είναι οι καρδιές που φιλοξένησαν την αγκαλιά,

το δάκρυ και τον έρωτα....

Just walk away - Celine Dion (Ελληνικη μεταφραση)

Για Σένα που ερωτεύθηκα και θα κρατήσω μέσα μου....